Küçüklüğümden beri hep öğretmen olmak istemiştim.Hep özenirdim sevdiğim öğretmenlerime.Özellikle de giyinişlerine:) son senem ve öğretmenliğe ilk adımlarımı staj okulunda atıyorum.Şu an sadece gözlemliyoruz ancak o ortamda bulunmak, sadece dinlemek bile ayrı bir heycan veriyor bana.Gün gelecek öğrencilere ders anlatan ben olacağım.Kendimi orda ders anlatırken düşünüyorum...Elbetteki korkularım var... endişelerim var...
Öncelikle sınıfımda disiplini sağlamak konusunda gerçekten endişelerim var.Yapı olarak sert bir insan değilim.Sanırım sert bir öğretmen de olamam.Bu yüzden öğrencilerim benden korkmayacaklar ve gürültü yaparken de çekinmeyeceklerdir:) O sınıfı nasıl sustururum..nasıl başedebilirim bilmiiyorum.Gerçi herkes zamanla olacak bu diyor ama gene de bu konuda endişeleniyorum.
Korkularıma gelecek olursak;staj için gittiğim okulda gerçekten bilgisayar konusuna çok ilgili öğrenciler gördüm.Bazen o kadar ilginç bir soru soruyorlar ki ardından sizden cevap bekleyen meraklı bakışlar...O durumda açıkcası o soruyu cevaplayamazsam diye korkuyorum:) Öğretmeni zor durumda bırakacak sorular oluyor çünkü.Ve sonuçta herkes herşeyi bilmeyebilir.Fakat öğrencilerimin gözünde bilgisi olamayan bir öğretmen imajı çizmek istemem.Burada sanırım Nasrettin Hoca zekasını kullanacağız:) umrım başarılı olabilirim Nasrettin Hoca zekasında.
Çekingelerim ise..galiba ilk heycanım olur diyebilirim.Sınıfa ilk kez girdiğim de bütün gözler benim üzerimde olacak.Herkes beni inceleyecek.Ağzımdan çıkan cümlelere bekliycek:)Böyle anlatınca bile heycanlanıyorum aslında.ama bunu staj okulumda yeneceğimi düşünüyorum.Sonuçta orda bir deneyim yaşayacağız ve bunun da ilerde bize çok fayda sağlayacağını düşünüyorum.
Umarım öğretmen olurum..iyi bir yere atanırım bunlar zaten tuzu biberi olur.Zamanla tüm korkularım,endişelerim ve çekingelerimden kurtulurum:)
Kurtulamayacaksınnnnn :D:D
YanıtlaSil